در اولین روز از جشنهایِ مهرگان، ۲۵۳۵ سال پیش ، داریوش بزرگ شاه ایران شد.
داریوش سومین پادشاه هخامنشی، و پدر ناسیونالیست ایرانی است.
او بود که دستور ساخت تخت جمشید را داد. چنین یادگار ارزشمندی برایِ ما بر جای گذاشت و دنیایِ امروز را مبهوت عظمت ایران باستان نمود.
پس از آغاز سلطنت داریوش شورشهایِ بسیاری یکی پس از دیگری صورت گرفت و او با رنجی بسیار بر تمام شورشها غلبه یافت و قلمرو امپراطوری ایران باستان را بر سرتاسر آسیایِ صغیر گسترد.
تمام این تجربیات داریوش را به فکر ایجاد تشکیلاتی اداری هدایت کرد، تشکیلاتی که او بنیان نهاد مدتها بعد با کمی تغییر توسط سلسلههایِ بعد ادامه یافت.
او برایِ آگاهی از اوضاع، خود شخصاً به تمام ممالک تحت حاکمیتش سفرکرده ، تمام جزییات را از نزدیک بررسی میکرد.
برایِ اولین بار این زمان داریوش بود که سکه ضرب شد با تمام ایالات ( ساتراپ )هایِ تحت امپراطوری ایران از آن پول واحد جهت تجارت و کسب و کار استفاده میکردند.
داریوش بود که جهت آسان کردن تجارت دستور داد کانال سوئز را که آن زمان پر شده بود را، پاک کنند تا دوباره رفت و آمد قایقها درآن جریان یابد.
داریوش بود که جهت دفاع از میهن، گارد جاویدان را تاسیس کرد ، ۱۰ هزار سربازی که همیشه آماده بودند و به محض فقدان یک نفر، سرباز دیگری جایِ او را میگرفت.
قلمرو ایرانی که او بر جای گذاشت:
مقبره داریوش در نقش رستم ، مرودشت فارس ، نزدیک شیراز است.
و آخرین آرزوی داریوش بر کتیبهٔ مزارش حک شده است :
اهورا مزدا این کشور را از لشکر دشمن، از خشکسالی و از دروغ پاس دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر